Misschien wist je al dat je een aantal perfectionistische trekjes had, misschien heb je het kort geleden ontdekt, toch is het lastig om te herkennen waar jouw gezonde werklust ophoudt en de perfectionist om de hoek komt kijken. Denk daarom eens na over de volgende gewetensvragen om de perfectionist in jezelf beter te leren kennen.
- Geloof ik dat perfectie bestaat?
In onze maatschappij krijgen we voortdurend voorbeelden aangereikt waarin perfectie bestaat. Voor ieder probleem is een oplossing, elke klacht kan worden genezen, op ieder potje past een dekseltje en ze leefden nog lang en gelukkig. Boeken en films die geen happy end hebben noemen we alternatief of art house. Reclamemakers en verkopers van producten beloven ons het perfecte leven als we hun producten gebruiken.Er bestaat tegenwoordig zelfs “Facebook-stress”: mensen worden gedeprimeerd doordat ze op Facebook alleen maar zien hoe hun vrienden feest vieren en op exotische reizen gaan. De ongemakkelijke gesprekken, het vieze hotel en de reizigersdiarree worden achterwege gelaten. Daardoor wordt een schijnwereld van perfectie neergezet waar sommige lezers blijkbaar klachten van krijgen.
Ook binnen de geneeskunde zie je dit verschijnsel terug. Je hebt grofweg twee soorten medische programma’s op televisie. De ene soort gaat over de enorme technische vooruitgang binnen de geneeskunde, de andere over medische fouten. De arts die zijn werk niet perfect doet, hoort in het laatste programma.Patiënten hebben dan ook hoge verwachtingen van hun arts. De gulden middenweg, waarbij iedereen zijn best doet, maar de patiënt soms toch niet kan worden genezen, blijft meestal buiten beschouwing. - Geloof ik dat ik perfectie moet bereiken?
Veel mensen streven naar beter werken en een beter leven, maar niet iedereen denkt dat hij daarom de perfectie moet bereiken. Je best doen is voor de meeste mensen wel goed genoeg. Behalve voor de echte perfectionisten.Arts worden lijkt voor hun een goede keuze: Om te worden toegelaten tot de studie moet je loten (met goede cijfers meer kans!) of een toelatingstest doen. Daarna ga je jarenlang studeren en moet je je veel leerstof eigen maken. Vervolgens loop je de coschappen en daarna probeer je als basisarts uit te blinken om de specialisatie van je dromen te veroveren.Wat een uitdagingen voor de perfectionist! - Geloof ik dat ik zelf alleen maar goed genoeg ben als ik perfect ben?
Moeite met relativeren is een onderdeel van perfectionisme. Tegenslagen voelen aan als persoonlijk falen in plaats van een kans om te leren. Als je eigenwaarde afhangt van foutloos werken is een mislukkig al snel een catastrofe. Dat maakt het voor een perfectionist zo lastig om te leren van fouten.De enige manier om steeds beter te worden in wat je doet is oefenen, fouten maken en daarvan leren. Maar hiervoor is het nodig dat je afstapt van het streven naar perfectie en ruimte maakt voor progressie.
Als je niet kunt relativeren, kun je ook hoofd- en bijzaken moeilijk onderscheiden. Alles is dan even belangrijk en moet even perfect zijn. Dat levert een enorme verspilling van tijd en energie op.Tijd dus om prioriteiten te gaan stellen en jezelf te realiseren wat voor jou de belangrijkste onderdelen zijn van je werk… en van de rest van je leven!
